"Det saltlause saltet" er eit framhald av romanen "Sjå kor dei elskar kvarandre" (1997), konsentrert kring familien Nattvatn på garden mellom Bygdog Sokn. Sikfus, emissæren som innrømde å ha bore seg usedelig åt på ferdenesine, er no død. Han etterlet seg to ting som vert dei ytre drivkreftene i romanen: eit manuskript om livet og røynslene sine, og eit surr av folkesnakk om at den ulukka som tok livet hans, kanskje ikkje var ei ulukke likevel. "Det saltelause saltet" er og ein roman som skildrar korleis eit heller konservativt bygdesamfunn møter moderniteten, eller kanskje helst seinmoderniteten: industrialisering, oppløysing av tradisjonelle norm- og familiestrukturar, og mediefokuseringa på intime sider ved privatlivet.